du Laurans- kolejne pokolenie

Rodzina de Laurans, im bardziej ją poznaje, tym bardziej jest ciekawa.... 

Czas przedstawić kolejne pokolenie

Dzieci Oskara i Aurelii

po ślubie którego świadkami były znamienite osobistości Akademii Krakowskiej- w tym rektor- para ta doczekała się  kilkorga dzieci:

Wiernisław Oskar Stanisław-  poszedł w ślady stryjów i został kolejarzem. Jego teczka osobowa pozwoliła na ustalenie drogi kariery ale zawierająca też świadectwa szkolne i inne dokumenty

 

 

 

w tym listy do ojca z prośbą o wsparcie.

Problemy zdrowotne i finansowe nie pozwoliły kontynuować pracy na kolei. 

Wiernisław był dwukrotnie żonaty - notka o śmierci sugeruje że miał dzieci ale jak dotąd nie trafiłam na ich ślad. Przypuszczam że należeli do Kościoła ewangelicko-reformowanego w Warszawie co trochę nam utrudni szukanie. A nie mogę wykluczyć że ze związku z Eleonorą Walczakiewicz  urodził się Henryk Aureliusz... ciekawe czy uda mi sie znaleźć dzieci  Wiernisława.

W 1896 roku Wiernisław zmarł w Warszawie. 

Wilhelm Napoleon Michał 

To on publikuje podziękowania za udział w pogrzebie matki, to również on ma do sprzedania lokomotywę (Kurier Warszawski 1862) co kojarzy mi się jedynie z piosenkę Perfectu- Lokomotywa z ogłoszenia

 

Urodził się w Krakowie- odpis metryki znalazł się w teczce osobowej Wilhelma znajdującej się w zespole archiwum Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.

 W teczce osobowej znajduje się też kilka innych ciekawych dokumentów. Mianowanie na palacza.

 

 

 

 

Bardzo rozbudowane świadectwo szkolne

Oraz szczegółowy życiorys:

Jak widać na załączonym dokumencie - stan majątkowy pracownika kolei  był... zaskakujący.

w dokumentach są też  podania - np o zwrot dokumentów. Sądząc że odpis metryki jest w teczce osobowej - Wilhelm nie otrzymał jej.

W 1873 roku w Warszawie rodzi się jego syn Michał. Matka Michała - wdowa po Podkowińskim, który zginął w wypadku kolejowym zaraz po urodzeniu syna w 1866 r.  Władysław był oczkiem w głowie matki. Jak doszło do tego że Wilhelm i Maria się spotkali? może utrzymywał znajomość z żoną kolegi z pracy, może pomagał samotnej wdowie... tak czy inaczej z tej relacji urodziło się dziecko.

Michał zostanie uznany przez ojca w 1880 roku i od tego czasu znany będzie pod nazwiskiem du Laurans. Obaj synowie Marii Gardowskiej - Podkowińskiej zostaną malarzami. Władysław Podkowiński lepiej zapisał się w historii sztuki zapewne z uwagi na dość kontrowersyjne dzieła. Michał du Laurans specjalizował się w portretach.Ale niewątpliwie obaj odnieśli malarski sukces. Z przyjemnością wertuje strony galerii przeglądając ich działa. Ich historie to opowieść na oddzielny post.

Władysław Podkowiński namalował portret Michała 

Michał wykonał kilka swoich autoportretów. Ten to chyba mój ulubiony. Pochodzi ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

Autoportret Władysława Podkowińskiego 

 

Podobnie jak w przypadku jego ojca pojawiają się wzmianki o udziale Wilhelma w powstaniu styczniowym (Oskar podobno  brał udział w listopadowym) ale jak dotąd tych informacji nie potwierdziłam wiarygodnymi źródłami.

Wilhelm w tym samym roku, w którym na świat przyszedł Michał,  ożenił się z  Ewą Rychter h. Pelikan. Była ona właścicielką pod Tuchowskiego  majątku w Bistuszowej. Tam rok później na świat przychodzi syn Wilhelma i Ewy- Mieczysław (a dokładnie Andrzej Karol Mieczysław) Oboje dożyją swoich dni w Bistuszowej i tam zostaną pochowani.

Z informacji od Romany Kuffel, która jest autorką pięknego albumu "#PrzystanekPłock", dowiedziałam się, że prawdopodobnie Wilhelm zmarł w Warszawie  w przytułku prowadzonym przez siostry zakonne, a jego grób w Ryglicach jest tylko symboliczny. 

 

 

Nie potwierdziłam jeszcze tej wiadomości ale przecież genealogia nie ma końca.

Mieczysław z Zofią Myszkowską doczekali się czworga dzieci. Niestety nie będzie mu dane patrzeć na ich dorastanie- umrze przypadkowo postrzelony na polowaniu. Majątek w Bistuszowej po  II Wojnie Światowej zostanie odebrany rodzinie. Ale dalej pozostaną związani z tym regionem.

Córki Oskara i Aureli niestety nie zdążyły założyć rodzin. Zmarły prawdopodobnie w wyniku epidemii cholery, która szalała w Radomiu lub innej choroby bo czym tłumaczyć śmierć dwóch młodych panien? Niestety poza metrykalnymi danymi nie mam żadnych informacji o tym jakie były, co robiły. 

Florentyna Józefa Izabela  Laura ur 24.02.1837 w Krakowie- zmarła w 1855 w Radomiu

 

Aurelia Ludmiła Zofia ur w Krakowie zmarła w 1856 w Radomiu

 

Dzieci Stanisława i Józefy- errata

Oczywiście widziałam, że coś pominę. 

A mianowicie Oskar, który w poprzednim poście opisany był jako małżonek Aurelii nie był aniołkiem...  Może to tłumaczy  częste wyjazdy Aureli a może to częste wyjazdy Aureli skłoniły Oskara ku pannie służącej Mariannie Jasińskiej- w 1879 urodziła mu córkę Mariannę, która w akcie urodzenia ma wpisane dane ojca. Przypominam że w tym czasie Aurelia ma się jeszcze całkiem dobrze... 

 

 

W 1885, krótko po śmierci Aureli, Oskar poślubia Mariannę Jasieńską. W ich akcie ślubu z parafii Św. Barbary w Warszawie znajduje się wzmianka o uznaniu jako własnego dziecka Józefy urodzonej w 1850r. w parafii Św. Jana. 

 

 

 

Zastanawiam się nad tą parą... czy ślub leciwego pana jakim był wtedy Oskar ze służącą Marianną  to było szczęśliwe zakończenie  romantycznej historii czy może chęć bycia uczciwym wobec dziewczyny, która naznaczona nieślubnymi dziećmi i romansem, którego ukryć pewnie się nie dało żyła tyle lat pod karcącym spojrzeniem ludzi, zapewne musiała znosić przytyki żony Oskara- Aurelii bo mam jakieś takie przekonanie że Aurelia nie była osoba przed którą cokolwiek można było ukryć- ale to moje subiektywne odczucie niczym nie potwierdzone.

Według rodzinnych przekazów matka mojego dziadka była w podobnej sytuacji. Ojciec jej dziecka  podobno pod koniec życia chciał się z nią ożenić ale ona dumnie odmówiła...

Dzieci Stanisława i Józefy

Z dwadzieściorga dzieci Stanisława du Laurans i Józefy z Michalczewskich kilkoro dożyło pełnoletniości. 

Emilia Konstancja 

w 1830 roku w Olkuszu  wychodzi za  Karola Bieńkowskiego (to nazwisko sprawia wiele uciechy przy szukaniu... raz Bańkowski,  Beńkowski a nawet Bentkowski... zasadniczo  wszystko zaczynające się na "B" i kończące na "ski" jest w zasięgu podejrzenia, że to może być TO nazwisko.

o nazwisku matki nie wspominając, zresztą po co tłumaczyć... zobaczcie sami jak można je zapisać a potem zindeksować 

 

Pierwsze dziecko rodzi się w Olkuszu, kolejne w Pradłach, ostatnie ustalone  rodzi się w Lublinie.

ustaliłam na razie  kilkoro dzieci:

-Sylwia Henryka Teofila (1830)- po mężu Radzymińska

-Waleria Józefa Nepomucena (1833)

-Lubomir Mikołaj (1836-1839)

-Stanisław Władysław Teofil (1838) vel Stanisław Józef

-Emilia Zuzanna (1840)- po mężu Pasierbska

-Karol Bolesław (1851-1896)

W Lublinie jedno po drugim chrzczeni są Stanisław Józef i Karol  Bolesław. Data urodzenia jednoznacznie potwierdza:  Stanisław Władysław Teofil został ochrzczony ponownie w 1854 roku jako Stanisław Józef- wymówką opóźnienia był trudny wybór rodziców chrzestnych.  Ciekawa sytuacja. Czyżby zapomniano o jego chrzcie zaraz po urodzeniu? Czy matka nie pamiętała gdzie  i czy był chrzczony bo np  długo  była w połogu... to tylko domysły ale niewątpliwie pierwszy raz spotykam się z dwukrotnym chrztem... 

 

 

Henryk Wilhelm Epifemiusz

W Warszawie w parafii Św. Krzyża w 1851 roku odbywa się ślub Henryka z  Wiktorią Jadwigą Teresą Winkler. 

Henryk jest urzędnikiem  dyrekcji Drogi Żelaznej w Radomsku

Na podstawie wzmianek w prasie  widać że miewa problemy finansowe, winien jest pewne należności

 Umiera rok później w Warszawie. Wzmianka pojawia się w Kurierze Warszawskim nr 162 i 164 z 1852 roku.

 

 Dziennik Warszawski  w 1870  (nr 39) odnotował co ma się stać wierzytelnością po Henryku du Laurans. Obecnie są to Strykowice Błotne

 

 

 

Trzy miesiące później Wiktoria umiera w Radziwiłłowie. 

Sokrates Kamil 

Kamil jako 21 latek był poszukiwany- prawdopodobnie chciał uniknąć wojska. W Dzienniku Urzędowym Guberni Podlaskiej drukującej za Dziennikiem Guberni Krakowskiej opis  zaginionych spisowych, Kamil ma: twarz okrągłą, oczy czarne , nos mały, włosy ciemne oraz mierne czoło... cokolwiek  to oznaczało.

 

 

 

 

W 1852 roku poślubia Bronisławę Aleksandrę Cielecką- Oboje nie używają pierwszych imion poza aktem ślubu.  Mieszkają przy ul. Nowy Świat. Kamil określany jest urzędnikiem magistratu.

Doczekali się dwójki dzieci :

Stanisława Sarmata, który przeżył jedynie 4 miesiące i 

Kamili Aleksandry, w której akcie urodzenia  z 1854 z warszawskiej parafii Św. Krzyża, Kamil określony jest mianem urzędnika Żeglugi Parowej. Musicie przyznać że brzmi to o niebo lepiej niż kolejarz. 

 

Kamil Umiera w 1879 roku  co dokumentuje wzmianka w Kurierze Warszawskiem nr 218

Aleksandra pracuje jako dozorczyni albo ochmistrzyni  w ochronce dla dzieci pod wezwaniem ks Baudouina przy ul. Piwnej. Co odnotowuje prasa przy okazji wizytacji w ochronkach czy akcji charytatywnych.

Wycinek z Kuriera Codziennego nr 167 z 1870 r

Wycinek z Kuriera Codziennego nr 170 z 1868 r

 

Wycinek z Kuriera Codziennego nr 166 z 1871 r

 Oskar

 W 1832 roku bierze  ślub w kościele Mariackim w Krakowie z Aurelią Voltaire. 

W dokumencie tym jest określony jako archiwista dziennikarz.

W sieci znajduje informację o jego udziale w Postaniu listopadowym ale nie udało mi się dotąd potwierdzić tego  źródłami.

Obecnie czekam na materiały aktowe z jego teczki opisanej na szukajwarchiwach.gov.pl jako 

"Akta osobiste Oskara de Laurans na pomocnika kontrollera Okręgu Włodawskiego"

W 1853 Kurier Warszawski nr 256 odnotował jego awans na kontrolera obwodu Olkuskiego 

 W 1850 r w Warszawskiej Gazecie Policyjnej nr 16 odnotowano wyjazd Aurelii do Poraja

 

 w Kurierze Warszawskim z 1881 roku nr 142 pojawia się anons o powrocie Aureli do Warszawy

 

(nie mogę wykluczyć że może chodzić też o Aleksandrę żonę Kamila).

Cztery lata później  pojawia się  w Kurierze Warszawskim  nr 166B z 1885 roku nekrolog Aurelii

 W Kurierze Warszawskim  nr 120a z 1885 roku Wilhelm  dziękuję wszystkim za pamięć o matce.

 Oskar i Aurelia wychowali kilkoro dzieci:

- Wiernisław Oskar Stanisław ur 1832 r w Krakowie (pójdzie w ślady stryjów i zostanie kolejarzem)

- Florentyna Józefa Izabella Laura ur 1837 w Krakowie- umiera w Radomiu w 1855 ( w tym czasie w Radomiu była epidemia cholery)

-Wilhelm Napoleon Michał ur 1835 w Krakowie (to on zamieścił podziękowania za udział w pogrzebie matki)

-Aurelia Ludmiła Zofia ur 1834 w Krakowie zmarła (prawdopodobnie ona zmarła w Radomiu w 1856 jako Ludmiła)

-Walczysław Aurelian Andrzej ur 1832 r w Olkuszu i tam zmarł w 1833

Nestor

O Nestorze, jak dotąd, udało mi się zgromadzić najwięcej informacji. Urodził się w Olkuszu w 1829 roku co ustaliłam na podstawie aktu wydanego w  warszawskiej parafii św. Andrzeja w 1847 roku.

Przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej pracownika kolei. Zaczynał jako palacz potem kolejno mechanik, zawiadowca stacji Częstochowa, dozorca drogowy Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, starszy urzędnik  do pisma , inspektor kancelaryji a od 1861 przeniesiony został na Drogę Żelazną Bydgoską. 

W 1850 roku wstępuje w związek małżeński z Ludwiką Płońską z Lubkoronia. W 1853 na świat przychodzi ich jedyna córka  Eliza Maria  Ludwika. 

W 1857 roku dochodzi do rozwodu, od 1858 roku Nestor zaczyna oficjalnie płacić alimenty.

Nestor angażuje się w powstanie styczniowe. Zostaje komisarzem na Litwę Komitetu Centralnego. Po  wewnętrznych sporach trafia do  Poznania a potem zostaje przedstawicielem Rządu  Narodowego  na Niemcy z siedzibą w Dreźnie. Po powstaniu emigruje do Francji . Lokuje całe oszczędności w zakład fotograficzny. Interes mu nie idzie, porzuca fotografie i najmuje się w fabryce mechanicznej gdzie dostaje głodową pensję.  Zapomniany i biedny umiera w 1868 roku w Paryżu. 

Najcenniejszym znaleziskiem związanym z Nestorem, poza jego teczką osobową  z Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, w której są miedzy innymi prośby o urlop na wyjazd do Berlina z siostrą i matką, jest zdjęcie. Pochodzi ono z zasobu Muzeum Wojska Polskiego. 

W publikacji "Polska,jej dzieje i kultura od czasów najdawniejszych do chwili obecnej
T.3  od roku 1796 do 1930" jest cały opis działalności Nestora w powstaniu styczniowym oraz... jeszcze jedno zdjęcie - w pozie stojącej .

Nestor prowadził też korespondencję ze znanymi z historii postaciami np z Ignacym Kraszewskim- list

znaleziony w zasobach zdygitalizowanych na stronach szukajwarchiwach.gov.pl

Edwin Hieronim 

Urodził się w Olkuszu,  Wyjechał do Francji. Nie ustaliłam konkretnej daty. Prawdopodobnie na studia.  W 1861 roku w Paryżu poślubił młodziutką Aglae Louise Mottet.

 

W 1865 roku Edwin pojawiał się na liście załogowej osób przybywających do Nowego Yorku. Jest na niej sam . 

 

 

W 1870 roku bierze ślub z Cassildą Jankowski Schoning. Niestety nie ustaliłam losów pierwszej żony. Z racji młodego wieku mogę przyjąć, że mogła umrzeć w połogu ale nie mam pojęcia co tak naprawdę się stało. 

Cassilda z poprzedniego związku miała dzieci. 

W Polskiej Gazecie w Chicago znajduje się anons młodego prawnika Władysława Schoning, który do niedawna używał nazwiska ojczyma- du Laurans -ale wraca do  nazwiska przodków.

Edwin widnieje też jako fundator  stypendium osoby o nazwisku Schoning.

Edwin pojawia się przy przeszukiwaniu zasobów sieci internetowej głównie jako autor anglojęzycznych opracowań o lożach masońskich. 

 

Łucja (Lucyna) 

Według aktu  znania z 1855 roku  sporządzonego w parafii Św. Krzyża w Warszawie  Łucja urodziła się  w czerwcu 1829 roku w Krakowie. Świadkiem na ślubie był ojciec Łucji. 

 

Łucja wyszła za mąż w 1855 roku za wdowca z czwórką dzieci.  Wybrankiem był  Wawrzyniec Guldynowicz, który owdowiał dwa lata wcześniej gdy jego żona przypłaciła śmiercią wydanie na świat czwartego dziecka. Był o prawie ćwierć wieku starszy od Łucji.  

Zamieszkali z Lublinie. Niestety początki związku tej pary znaczyła śmierć. W 1855 i 1856 zmarli dwaj synowie Wawrzyńca z pierwszego małżeństwa. Dwa lata później drugie ich wspólne dziecko - Ignacja- też umarła zaraz krótko po  urodzeniu. Trzecie z ich dzieci- Stanisława - dożyła sędziwej starości i zmarła w 1950 r w Janowie Podlaskim. 

Szczęściem małżeńskim nie było im dane długo się cieszyć. W 1859 roku Wawrzyniec umiera w Lublinie.  Łucja pozostaje sama z gromadką dzieci.  Nie ustaliłam jej dalszych losów .... ale czym jest  genealogia jak nie ciągłym szukaniem . zapewne jeszcze z Łucją się spotkamy i wtedy uzupełnię jej historię.

Zygmunt

Urodzony w 1831 roku w Olkuszu.  Był kolejnym w rodzinie kolejarzem Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. 

W 1858 roku poślubia Magdalenę Beck w kościele św. Aleksandra w Warszawie. 

 

Urodziły im się bliźnięta :Adam i Zygmunt Edward a trzy lata wcześniej  Nestor Teodor. 

Zamiłowanie do dawania imion po rodzicach, dziadkach czy braciach ojców bardzo  w początkach poszukiwań mąciło w głowie  świeżo upieczonej poszukiwawczyni przodków.

Mieszkali na początki na Nowym Świecie ale  bliźnięta już rodzą się po praskiej stronie Wisły. 

 Zygmunt miał albo pecha albo szczęście zależnie jak na to patrzeć. Wyszedł lekko ranny z wypadku kolejowego  w którym były ofiary śmiertelne w tym  koledzy z pracy, oraz z zatonięcia promu na Wiśle. 

Kronika Wiadomości Krajowych i Zagranicznych. R. 5, 1860, no 85

Musiał też być roztargniony bo zgubił paszport, jak się okazuje z kolejnych notatek  prasowych nie tylko on w rodzinie gubił dokumenty a jest to taka pozagenetyczna poszlaka wskazująca na pewność pochodzenia mojej rodziny od "tych" de Lauransów.  Roztargnienie i gubienie rzeczy jest  jakby nieodzowną cechą kilku moich kuzynów, brata ...i mojego syna. 

Warszawska Gazeta Policyjna nr 245 z 1880 roku.

Eligiusz

Najpewniej  Eligiusz  ok 1833 w Olkuszu. Poślubia pannę Julię Bӧhm pochodzącą z Suwałk. 

Eligiusz jest kolejnym kolejarzem w rodzinie. Jest nadkonduktorem Nadwiślańskiej Drogi Żelaznej. 

Jak brat lubi gubić ważne rzeczy. Anons o zagubionej legitymacji pojawia się w prasie. (Warszawska Gazeta Policyjna nr 254 z 1866 roku)

 

Znalazłam informacje o trójce ich dzieci:

Eugenia Romulda ur 1870 

Zygmunt Edward

Eligiusz jr. ur  1882

Eligiusz junior poszedł w ślady ojca i pracował na kolei niestety umarł bardzo młodo.  Wzmianka o pogrzebie pojawiła się w  Kurierze Polskim nr 308 z 1905 roku. 

 

Eligiusz senior umiera w 1911 roku .

Julia pracowała jako nauczycielka. Zmarła  Rok po mężu. 

Pozostałe dzieci Zygmunta i Julii zakładają rodziny. Zygmunt Edward niestety zginie w KL Buchwald ale znam jego prawnuczki ... ale to kolejny wątek.